۱٫ محمد بن یوسف شافعی در کتاب البیان فی اخبار صاحب الزمان، می گوید:

در تألیف کتاب، اخبار و روایات مربوط به مهدی صاحب الزمان را از غیر از طرق شیعه نقل کرده ام؛ هرچند آنچه شیعه در این زمینه معتقد است و پذیرفته است، صحیح و نقل آن، درست است.

این کتاب، بر ۲۵ فصل مشتمل است که در هر فصل، تنها روایاتی را که از دیدگاه اهل سنت معتبر است، نقل می کند. برخی از فصلهای کتاب عبارت است از: مهدی در آخرالزمان خروج می کند؛ مهدی از نسل فاطمه زهرا است؛ حضرت عیسی در آخرالزمان به او اقتدا می کند؛ نام و کنیه اش، همانند پیامبر اکرم است؛ صفات و رنگ و کهرهی حضرت مهدی؛ مهدی، امام صالحی است که خلیفه الله است.

فصل بیست و پنجم این کتاب، در این زمینه است که مهدی از زمان غیبتش که در سرداب سامرا اتفاق افتاد، تاکنون زنده و باقی است. او، به اشکالاتی که در زمینه طول عمر حضرت و غیبت آن بزرگوار وجود دارد، پاسخ میدهد.

۲٫ محمد بن طلحه شافعی در کتاب مطالب السؤول فی مناقب آل الرسول می گوید:

مهدی منتظر، در سال ۲۵۸ ق، در سامرا متولد شد. پدرش، حسن بن علی بن محمد بن علی الرضا بن موسی الکاظم بن جعفر الصادق بن محمد الباقر بن علی زین العابدین بن حسین بن علی المرتضی است. نام او محمد و کنیه اش ابوالقاسم و از القاب او حجت و خلف صالح و منتظر است.

سپس روایاتی را از پیامبر درباره مهدی(ع) موعود نقل می کند مبنی بر اینکه: «مهدی، از نسل من و از فرزندان فاطمه و همنام من است؛ در آخرالزمان قیام می کند و زمین را از عدل و داد پر می کند، بعد از آن که از ظلم و جور پر شده است. این قیام، حتمی است، حتی اگر یک روز از عمر دنیا بیشتر باقی نمانده باشد». وی پس از ذکر این روایات، آن ها را بر همان ابوالقاسم محمد بن حسن بن علی علی ابن ابیطالب متولد ۲۵۵ ق تطبیق می کند و به اشکالها و شبهاتی که در این باره ممکن است مطرح شود، پاسخ می دهد.

 کتاب تذکره الخواص

 

۳٫ سبط ابن جوزی حنفی در کتاب تذکره الخواص

سبط بن جوزی حنفی، در کتاب تذکرۀ الخواص فصلی را به امام زمان علیه السلام و مشخصات آن حضرت اختصاص داده است:

ذکر أولاده منهم محمد الإمام
فصل فی ذکر الحجه المهدی

محمد بن الحسن بن علی بن محمد بن علی بن موسى بن جعفر بن محمد بن علی بن الحسین بن علی بن أبی طالب ، وکنیته أبو عبد الله وأبو القاسم وهو الخلف الحجه صاحب الزمان القائم والمنتظر والتالی وهو آخر الأئمه ، وقال : ویقال له ذو الإسمین محمد وأبو القاسم قالوا : أمه أم ولد یقال لها : صقیل.

بحث فرزندان امام عسکری که یکی از آن‌ها امام محمد است.
فصلی در باره حجت و مهدی

محمد بن الحسن بن علی ….  کنیه‌اش ابو عبد الله و أبو القاسم است . او همان خلف حجت ، صاحب الزمان ، قائم ، منتظر و آخرین نفر از ائمه است. برخی گفته‌اند که او دو اسم داشته: یکی محمد و دیگری ابوالقاسم . گفته‌اند که مادرش کنیز بوده که به او صقیل می‌گفته‌اند… .

(تذکره الخواص، ص۳۶۳ -۳۶۴٫)

عبدالله ابن عمر در روایتی نقل می کند که رسول گرامی اسلام گفت: در آخرالزمان، مردی از فرزندان من قیام می کند که نام او همانند نام من و کنیه اش همانند کنیه من است و زمین را از عدل و داد پر می کند پس از آن که از ظلم و جور پر شده است.

 کتاب الیواقیت والجواهر

 

۴٫ عبدالوهاب شعرانی در کتاب الیواقیت و الجواهر

عبد الوهاب شعرانی، یکی از بزرگان اهل سنت در قرن دهم هجری تصریح می‌کند که ما منتظر حضرت مهدی علیه السلام هستیم که او فرزند امام عسکری علیه السلام است و در سال ۲۵۵ به دنیا آمده و تا امروز ۷۰۶ سال دارد :

المبحث الخامس والستون : فی بیان أن جمیع أشراط الساعه التی أخبرنا الشارع صلی الله علیه وسلم حق لابد أن یقع کلها قبل قیام الساعه وذلک کخروج المهدی ثم الدجال ثم نزول عیسى وخروج الدابه وطلوع الشمس من مغربها ورفع القرآن وفتح سد یأجوج ومأجوج ، حتى لو لم یبق من الدنیا إلا مقدار یوم واحد لوقع ذلک کله.

قال الشیخ تقی الدین بن أبی منصور فی عقیدته : وکل هذه الآیات تقع فی المائه الأخیره من الیوم الذی وعد به رسول الله صلی الله علیه وسلم أمته بقوله : إن صلحت أمتی فلها یوم وإن فسدت فلها نصف یوم، یعنی من أیام الرب المشار الیها بقوله «وإن یوما عند ربک کألف سنه مما تعدون».

وقال بعض العارفین: وأول الألف محسوب من وفاه علی بن أبی طالب رضی الله عنه آخر الخلفاء. فإن تلک المده کانت من جمله أیام نبوه رسول الله ورسالته فمهد الله تعالى بالخلفاء الأربعه البلاد ، ومراده صلی الله علیه وسلم إن شاء الله بالألف قوه سلطان شریعته إلی إنتهاء الألف، ثم تأخذ فى الاضمحلال إلی أن یصیر الذین غریبا کما بدأ، وذلک الاضمحلال یکون بدایته سنه ثلاثین من القرن الحادی عشر، فهناک یترقب خروج المهدی. وهو من أولاد الإمام حسن العسکری , ومولده علیه السلام لیله النصف من شعبان سنه خمس وخمسین ومائتین، وهو باق إلی أن یجتمع بعیسى بن مریم علیه السلام، فیکون عمره إلی وقتنا هذا ـ وهو سنه ثمان وخمسین وتسعمائه ـ سبعمائه سنه وست سنین.

بحث شصت وپنجم: در بیان این مطلب که علامت‌های قیامت که حضرت محمد صلی الله علیه واله خبر داده است حق است و باید همه آن‌ها قبل از قیامت اتفاق بیفتد. علامت‌هایی مثل خروج مهدی، پس از آن خروج دجال، سپس خروج عیسی و خروج دابه، بیرون آمدن خورشید از غرب و طلوع خورشید از غرب، بالا رفتن قرآن، باز شدن سد یأجوج و مأجوج .

حتی اگر از عمر دنیا به اندازه یک روز باقی مانده باشد، تمام این علامات اتفاق می‌افتد.

قال الشیخ تقی الدین بن أبی منصور در کتاب عقیده خودش: همه این نشانه‌ها در صد سال آخر روزی که پیامبر صلی الله علیه واله امتش را وعده داده است اتفاق می‌افتد. آن جا که فرمود: اگر امت من اصلاح شود، او یک روز حکومت خواهد کرد و اگر فاسد شوند، نصف روز . مقصود آن حضرت از روز ، روزهایی اس که خداوند در قرآن به آن اشاره کرده است آن جا که فرمود: «روز در نزد  خداوند به اندازه هزار سالی است که شما می‌شمارید».

بعضی از عرفا گفته‌اند: هزار سال اول از روز وفات علی بن أبی طالب علیه السلام که آخرین خلیفه است شمرده می‌شود. زیرا این ایام (ایام خلفای چهار گانه) از ایام نبوت رسول خدا صلی الله علیه واله و پیامبری او شمرده می‌شود. پس خداوند به وسیله خلفای چهار گانه شهرها را آماده کرد. مقصود آن حضرت این است که اگر خداوند بخواهد دین در این هزار سال قوی خواهد بود و سپس دین سقوط می‌شود و به همان صورتی که از اول غریب بود، درمی‌آید.

این سقوط از سال سیم قرن یازدهم شروع شده است. از این زمان باید منتظر خروج مهدی بود. و مهدی از اولاد امام حسن عسکری علیه السلام است که در شب نیمه شعبان سال ۲۵۵هجری به دنیا آمده است و او تا زمانی که با حضرت عیسی بن مریم علیه السلام دیدار کند باقی خواهد ماند.

پس عمر آن حضرت تا این سال ـ ۹۵۸هـ ـ هفت صد و شش سال شده است.

(الیواقیت والجواهر ،  ج۲ ، ص۱۲۷)

نیز از قول شیخ محیی الدین عربی چنین نقل می کند: خروج مهدی، حتمی است بعد از آن که زمین از ظلم و جور پر شود؛ به گونه ای که حتی اگر یک روز از عمر دنیا بیشتر باقی نمانده باشد، حتما مهدی قیام می کند و زمین را از عدل و داد پر می کند. او، از نسل پیامبر اکرم(ص) و فاطمه(س) است و جدش، حسین بن علی بن ابیطالب است و پدرش حسن عسکری، فرزند علی النقی، فرزند محمد التقی، فرزند علی الرضا، فرزند موسی الکاظم، فرزند جعفر الصادق، فرزند محمد الباقر، فرزند زین العابدین علی، فرزند حسین، فرزند امام علی بن ابی طالب(علیهم السلام)، است. اسمش، اسم رسول خدا و چهره اش، شبیه رسول خدا است و….(الیواقیت و الجواهر،ج ۲،ص۱۴۳)

برای اطلاع بیشتر مراجعه کنید به: کفایه الموحدین نوشته شیخ طبرسی و الامام المهدی، اثر سید محمدکاظم قزوینی.

برگرفته از وبسایت مؤسسه تحقیقاتی ولی عصر(عج) و کتاب آفتاب مهر «انتشارات بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود (عج)»