کشور ما درگیر یک جنگ تمام عیار اقتصادی است و در این شرایط هر روز یک نقطه از اقتصاد مورد هجمه قرار می گیرد. یک روز رب گوجه، یک روز پوشک و روز دیگر سیب زمینی و امروز با افزایش سرسام آور زمین و مسکن روبرو هستیم که کام انسان را تلخ می کند که اصلی ترین عامل آن نفاق و نفوذ است و حمایت خارجی هم دارد. اما اگر از بالا نگاه کنیم می بینیم جبهه مقابل ما که تحمیل کننده جنگ اقتصادی است در شرایط خوبی قرار ندارد. در غرب صنعتی به نام صنعت فکر دارند که کارش سناریو نویسی است که بیش از صد مرکزند که علیه ما عمل می کنند. یکی از این سناریو ها نظریه توسعه اعتدال در کشور ماست و متاسفانه یک شبکه داخلی خواسته یا ناخواسته در زمین سناریوهای آنها بازی می کنند.

دو مثال از نفوذ بزنم آیت الله سید سعید چوب تراش که مجتهد می شود و امتحان خبرگان را می گذرد و از حوزه تهران درخواست کاندیداتوری خبرگان را دارد که متوجه جاسوس بودن او می شوند. آقای عراقچی معاون ارزی بانک مرکزی است که نفوذی است و زندان است و هر چه کرده است با دستور سیف بوده است. و لذا از بدنه نفوذ و نفاق داخلی می خوریم و با وجود این جبهه جنگ اقتصاد غرب به بن بست رسیده است. مثلا 40 هفته است که فرانسوی ها یکشنبه ها در خیابانند. یا مجلس انگلستان درخواست وزارت گرسنگی داده اند و افول اقتصاد آمریکا را نیز همه قبول دارند.

اقتصاد مقاومتی را برای مردم توضیح نداده ایم و هنوز اجراء نکرده ایم که امید به اجرای آن ما را به آینده امیدوار می کند. امروز با تمام فرازها و فرودها در گام دوم قرار گرفته است و در صورتی که به نسخه انقلاب عمل می کردیم شرایطمان بسیار عالی بود. اما آقایان سرشان را در آخور مذاکره کردند و اگر آقا نبودند جزو معاهده های ترکمن چای و گلستان قرار گرفته بود. لذا بر اساس سخن امیر کلام کسی که با اندرزهای امامش بیدار نشود  به ناچار با لگدهای دشمنش بیدار می شود.

در خصوص ظرفیت های منطقه ای به راهکار مردمی سازی صنایع اشاره نمودند و روش های فعلی توسعه صنعتی منطقه را روش غربی و نئولیبرالی عنوان نمودند و تنها راه برون رفت را مردمی سازی دانستند.