:small_red_triangle_down: این روزها بیش از هر زمانی سخن از جریان تحریف است ؛ یکی از شاخه های خطرناک تحریف، تحریف در باب عدالتخواهی است. حتما شما هم این روزها در بستر فضای مجازی بارها خواننده قصه ی تلخ جریان تحریف با عنوان عدالتخواهی یا افشاگری انقلابی بوده اید و نگارنده ی یادداشت در مقام مدرّس، این روزها بیش از گذشته شنونده ی تکرار برخی اتهام های ناصواب و غیرمنصفانه در کلاس های آموزشی از سوی برخی دوستان انقلابی میباشد!

:small_blue_diamond: نیک میدانیم هیچ نهاد و شخصی مصون از خطا و محفوظ از نقد منصفانه و عالمانه نیست اما گاهی خواسته یا ناخواسته وقتی عدالتخواهی با انحراف همراه میشود شاهد تولد دوباره ی نوخوارج هایی هستیم که روزگاری دغدغه عدالت داشته اند و امروز با چنگ زدن به "کلمه الحق" به دنبال "یراد بها الباطل" هستند و به بهانه اصلاح امور با شمشیر تیز انتقاد بی منطق و افراطی خود ، همه را اعم از خادم و خائن از دم تیغ میگذرانند! ؛ به زبان ساده تر گاهی به نام انتقاد انتقام میگیرند و گاهی به نام عدالتخواهی، عدالتخواری میکنند!

:small_blue_diamond: این جماعت کاسب به نام عدالتخواهی با دوری از انصاف و تقوا و بصیرت ، یک روز سپاه خادم و حامی ملت که خار چشم دشمنان انقلاب است را پیر و محافظه کار میدانند و روز دیگر نوک پیکان تهاجم خود را به سمت شورای نگهبان و قوه قضائیه میگیرند و یک روز هم به بیت رهبری و شورای سیاستگذاری ائمه جمعه میتازند و قس علی هذا...

:small_blue_diamond: از سویی تا اندکی نقد محترمانه بر روش عدالتخواهی شان شود غزل اناالمظلوم می سرایند و ندای "هل من ناصرنی" سر داده و نقدها را به حساب مخالفت نهادهای انقلابی با عدالتخواهان گذاشته و بهانه ای پیدا میکنند برای تاختن بیشتر علیه نهادهای انقلابی!

:small_blue_diamond: به یقین مطالبه گری و آرمان خواهی یک ضرورت عقلایی و از الزامات انقلابیگری است لیکن تورّق دفتر تاریخ و سرنوشت تلخ برخی برادران دیروزی شهادت میدهد اگر عدالت خواهی منهای معنویت و عقلانیت شد و اگر مبتنی بر شاخص و همراه با بصر و صبر انقلابی نباشد گاه موجب به بیراهه رفتن راه بلدان میشود!!
:small_blue_diamond: بیراهه ای که شاید گاه لایک خور باشد و گاه به ظاهر قهرمان ساز ، اما بازخوانی حکایت کارگردان دیروز توبه نصوح و بازیگر امروز توطئه ی عکا و حیفا؛ و حکایت ابوذر دیروز کیهان نویس و عروسک امروز جنگ رسانه ای ضدانقلاب به ما میگوید عدالتخواهی منهای عقلانیت و معنویت پایانی بس تاریک دارد جناب عالیجناب!!

:small_blue_diamond:حقیقتاً انحراف برخی عدالتخواهان نگران کننده است اما آنچه که این نگرانی را مضاعف میکند دو موضوع است: نخست حرکت این جماعت با تابلوی انقلابیگری! و موضوع دیگر انحراف ناخواسته برخی جوانان متدین و انقلابی است که به دلیل سطحی نگری ، ضعف در مبانی معرفتی، غلیان احساسات و نهایتاً جذابیت صدای فریاد در فضای مجازی نمازشان را به عدالتخواران اقتدا فرموده و ساعت تحلیل شان با افق آنان تنظیم می نمایند. جوانانی که سوار بر موج ایجاد شده ، فریب ظواهر و زیبایی سخن خورده و با تکمیل پازل دشمن، به نام انقلابیگری با رگ برافروخته سخن دشمن را تکرار میکنند!

:small_blue_diamond: جوانان عزیز متدین و انقلابی: از مولفه های بصیرت انتفاع از عبرت های تاریخ است. تاریخ تکرار میشود پس بایست عبرت گرفت از جمعی از جوانان متدین اول انقلاب که به دلیل نداشتن مبانی معرفتی تبدیل به پشیمان های انقلاب شدند و حتی مقابل انقلاب ایستادند و نبایست فراموش کنیم از دانشجویان جوانی که در سالهایی نه چندان دور با علم عدالت خواهی علیه ولایت نامه ی سرگشاده نوشتند!

:small_blue_diamond:سخن آخر: توصیه های حکیمانه رهبرانقلاب در باب عدالتخواهی و تحول خواهی میتواند مهم ترین شاخص و اصلی ترین سرخط دفتر عدالتخواهان باشد تا مباد ناخواسته در دام صیادان عدالتخواهی انحرافی گرفتار آیند:

:one: مطالبه گری بایستی با شکل های #منطقی باشد...مطالبه گری فقط اعتراض نیست، اگرچه در آن اعتراض هم وجود دارد، انتقاد در کنار پیشنهاد؛ اینکه ما صرفا انتقاد کنیم، صرفا اعتراض کنیم، این کار را پیش نمیبرد. این #مطلقاً فایده جدی و ماندگاری ندارد،... ضمنا مطالبه گری را با پرخاش و بدگویی هم همراه نکنید

:two: انقلابی‌گری هم فقط در #بستر نظام قابل انجام است؛ این‌جور نباشد که [کسی] نظام را نفی کند که ما انقلابی هستیم. انقلابی‌گری به معنای ویرانگری و #تخریب نظام نیست

:three: «خیلی‌ها قضاوت می‌کنند در فضای مجازی؛ و ...در واقع در موضع یک قاضی قرار می‌گیرند و رأی می‌دهند و بر اساس این رأی عمل می‌کنند؛ گاهی دشنام می‌دهند، گاهی تهمت می‌زنند و کارهایی مانند اینها می‌کنند؛ همه مراقب باشند.... ؛ وجود فساد و مفسد، خیلی خطرناک است امّا تعدّی به بی‌گناه به معنای واقعی کلمه از این خطرناک‌تر است»

:four: تحول‌خواهی اولاً با «کارهای سطحی» میسر نیست و دیگر اینکه البته «تدریجی» است و نیازمند «صبوری»!